Vind je innerlijke onbezonnen veulen …
Onderzoekend kijkt ze om zich heen, ze duwt haar neus zachtjes in het hoge gras.
Een kikker springt op en ze loopt terug naar de merrie.
Ze voelt zich veilig en kan ongedwongen op verkenning gaan op zoek naar alle kansen én obstakels die de wereld haar biedt.
Een veulen is onbezonnen. Het wordt aangestuurd door natuurlijke behoeftes: maken dat je rechtstaat, de roofdieren zijn daar!
Op een paar uur tijd gaat het van een onstabiel hoopje, naar een brok vol energie die op lange slungelbenen zijn weg kan vinden. Snel en wendbaar, gedreven door authenticiteit en bijgestuurd door de rest van de kudde als het veulen de grenzen aftast. Het authentieke leiderschap dat binnen de kudde heerst zorgt voor een veilige omgeving waar het veulen kan en mag ontwikkelen.
Zo gaat het ook met kinderen. Alleen staan ze ver weg van dat instinct eens ze groter worden.
Als baby leef je heel hard in functie van je gevoel: honger -> wenen -> gevoed worden -> rustig worden -> honger -> ….
Eens volwassen verloopt het allemaal niet meer zo eenvoudig. We beginnen na te denken, we worden overprikkeld.
Hoe zit dit nu bij “De Mens”?
Als dit met ons veulen zou gebeuren, zou het opgegeten worden door de eerste grote hond-achtige die in de buurt komt. HAP SLIK WEG!
Een paard raakt in zijn natuurlijke omgeving niet in overdrive, het onbezonnen veulen groeit op tot een authentieke merrie met een plaats in de kudde. Een plaats die ze aan kan, een plaats waar ze geschikt voor is: haar plaats! Tot ze die inneemt, zal ze ook de vaardigheden vergaren om dit te doen. Steeds op instinct en kuddegevoel. Geen denken, niet stilstaan bij “wat als”.
Dit is het grote verschil tussen ons en de paarden. Ze leven naar hun instinct, in de natuur branden ze niet op, enkel wanneer ze door de mens gekooid worden of aangezet om dingen te doen die tegen hun instinct ingaan. Onveilige situaties opzoeken: de grond niet meer kunnen zien, geen beweging hebben, geen kudde, …. dat zijn de paarden die stress vertonen. Niet degene die met 10 op een uitgestrekte weide staan op zoek naar gras, terwijl ze volgens hun instinct nog steeds elk moment door een wolf aangevallen kunnen worden.
Klinkt dat laatste bekend? Burn-out, hoogsensitief, depressies, …
Op deze zullen we in een volgende blog verder ingaan. Volg onze Facebook pagina om op de hoogte te blijven van nieuwe artikelen.
Kan je zelf ook een onbezonnen veulen worden?
Heb jij het gevoel dat je elk moment door die grote hond-achtige aangevallen kan voelen? Misschien is het dan tijd voor een duwtje in de rug. Een groot deel van onze tijd spenderen we op het werk. Met subsidie vanuit de VDAB kunnen we je hierin misschien wat bescherming bieden. Maak gebruik van loopbaanbegeleiding en wie weet, sta je binnenkort weer dartel en fluitend op de werkvloer. Dat zijn 8 uren per dag!
